marzenie o okrągłym stole

Mieszkam w prawie stuletnim, drewnianym domu, który przeszedł wiele modernizacji, ulepszeń i upiększeń. Nasze pomysły nie zawsze mogły być realizowane, bo a to ściana nośna, a  to efekt niezamierzony urzekał swoją funkcjonalnością lub wdziękiem.

 Kolejnym obiektem moich westchnień jest stół - marzy mi się piękny, okrągły, rozsuwany...i koniecznie biały. 

To marzenie. A rzeczywistość?

Rzeczywistość - to stary stół, który pojawił się w domu  przed dwudziestu laty, razem z nami i razem z remontem, dzięki któremu stanął "w ścianie". Nie można go przestawiać, mieści "góra" 6 osób - to jego wady. 

Za to zalety - ooooo- nie do przecenienia! 

Tutaj jadaliśmy wszystkie posiłki, tutaj biesiadujemy z Przyjaciółmi, tu Madziuśka wykonywała wszystkie swoje pierwsze "dzieła", odrabiała lekcje...rozlewała herbatkę.. :) 

Duży, drewniany stół przyjmował wszystkie nasze dobrodziejstwa ze spokojem, jest podrapany, ma wgłębienia, rysy, pęknięcia - ale ma też naszą historię. Oparte dłonie  czują jego ciepło i drewnianą miękkość - czy można go zamienić? 

żeby nie było tak bardzo sentymentalnie - teraz bardziej przyziemnie :)

Kiedyś - w zamierzchłych czasach, kiedy to więcej szydełkowałam - oprócz obrusu na stół, zrobiłam też poduszki. Zbyt często uzywane trafiły do przepastnej szafy, by teraz powrócić na salony :)

Serdecznie pozdrawiam

a.

w zielonym okienku

tym razem chciałam pokazać mieszkanie w trochę szerszej perspektywie i przeglądając zdjęcia, sama się zdziwiłam, że u mnie tak zielono :)

Do tej pory wcale nie zachwycały mnie kwiaty na moich parapetach, 

ale ciągle mi ich przybywa, bo to mi się podoba i to też chcę mieć..

Mieszkam w okolicy gdzie "dom na domu" i żeby uzyskać choć namiastkę intymności, dom otaczają tuje - szybko rosnący i nie wymagający żywopłot - i właśnie to połączenie zieleni zza okna i w oknie urzekło mnie, wreszcie mi się podoba :)

Ta część mieszkania łączy się zarówno z kuchnią jak i z salonem, 

przy dużym stole jadamy, Madziuśka rozkłada swoje pomoce naukowe. 

Natomiast mały balkonowy stolik kusi herbatką i spoglądaniem w okienko.  Nie wiem co jest w tym kąciku, ale wszyscy właśnie tutaj zajmują miejsce - najchętniej przy tym małym balkonowy stoliku :) Wczoraj była u nas wielka ulewa, szkoda,że nie mogłam uwiecznić rozpryskujących się kropel deszczu - urzekający widok.

pozdrawiam serdecznie

a.

kury i koguty

to moje ulubione świąteczne ozdoby.

Co prawda wydawało mi się, że mam ich bez liku - bowiem rokrocznie kolekcja się rozrasta -

ale tym razem stwierdziłam, że coś ich  maławo...

Może są "dobrze schowane" ? wszystko możliwe, mój dom jest pełen zakamarków i niezwykłych schowków, o których sama zapominam, albo po prostu "apetyt rośnie w miarę jedzenia" i chciałoby się więcej i więcej :)
A z drugiej strony postanowiłam sobie, że tym razem ograniczę świąteczne dekoracje, bo przecież już pachnie majem,
kolorowym kwieciem i pysznym słońcem :)
czujecie to ? :))

 Kolorowe pisanki wykonała Babcia mojej Madziuśki - mają już ze dwadzieścia lat.
Misternie wykonane  delikatne wydmuszki są główną ozdobą Świąt, pieczołowicie je przechowuję i drżę, by ani jedna nie uległa zniszczeniu. Chcę by tą piękną pamiątką moja córcia mogła się cieszyć kiedyś w swoim domu.

pozdrawiam
jeszcze Świątecznie
a.

Święto Wielkiej Nocy

jest mocno wpisane w naszą tradycje i kulturę.

W naszym domu to przede wszystkim czas otuchy i nadziei

czas odradzania wiary w siłę Chrystusa i człowieka,

czas skupienia i postu,

dlatego - między innymi - wszelkie dekoracje pojawiają się późno, najczęściej dopiero w sobotę.

Ale nie mogłam się oprzeć nowemu, cudnemu wiankowi, z mojej ukochanej kwiaciarenki,

którą odwiedzam codziennie - i traktuję ją raczej jako galerię - spaceruję i napawam się pięknymi przedmiotami, które Agnieszka sprowadza lub wykonuje sama.
I wczoraj wieczorem znalazł swoje miejsce

troszkę się obawiałam o jego los, bowiem Miśka - nasza niebieska kotka - szybko się zorientowała, że dzwoneczki pięknie dzwonią i drgają pod jej łapką...

ale noc przetrwał

Życzę Wam Wszystkim 

by 

Święta Wielkanocne przyniosły radość, pokój i wzajemną życzliwość

Ania.

motyl zostaje na dłużej

 

 wreszcie przysiadł na drzwiach i będzie cieszył nasze oczy przez kilka pięknych miesięcy.

W górach ciągle jeszcze zimno, właściwie to marzec cieszył piękną pogodę, kwiecień straszy nocnymi przymrozkami i przenikającym chłodem za dnia. Mimo zimna zmobilizowałam  się do ogródkowych prac i znów kilka hiacyntów trafiło do wazoników :)

wcale się nie zmartwiłam, kilka dni jeszcze się nimi mogę ucieszyć :)

hiacynty się pięknie zasuszają, podobnie jak żonkile i - jak się okazuje - również bez

pozdrawiam serdecznie,

a.

hiacyntu czar

wracając z pracy zobaczyłam słaniające się hiacynty

 - i  chociaż nigdy tego nie robię - tym razem bez namysłu je zerwałam,

leżały wprost na ziemi,
a wieczorem się cieszyłam -
przyszła taka ulewa, że nic by z nich na rano nie było

dla mnie to najpiękniejszy zapach wiosny,

ale wiem, że różnie to bywa z zapachami :)

jednak ja nie mogę się im oprzeć :)

w tym najbardziej środkowym pokoju z jednej ze ścian został zdjęty tynk,

ściana - jak dla mnie - jest przepiękna.

Ten pokój jest troszkę inny,
dużo w nim drzewa i wikliny,
i albo się podoba..albo nie..
:)
Biała komódka trafiła tu kilka dni temu zupełnie  przez przypadek,
kupiłam ją dla Mamy, do łazienki - hmmm - ale sama nie wiem jak ją dać -
Mama nie lubi niespodzianek - ale bardzo by się jej przydała..
 więc troszkę pobędzie u mnie,
a później coś wymyślę :) na razie za bardzo pachnie nowością :)

pozdrawiam serdecznie
a.

jeszcze w koronkach

weekend piękny - ale "po" trudne dni nastały :)

mam na mysli poranne wstawanie po zmianie czasu,

na szczęście mogłam sobie pozwolić na aż dwa dni urlopu, 

który skrzętnie wykorzystałam na prace ogródkowe i domowe -

oczywiście wypoczywając też troszkę :))

Nie wiem jak Wy, ale ja za bardzo prasowania - a zwłaszcza krochmalenia - nie lubię,

za to bardzo lubię efekty tych czynności :)

więc wyciągnęłam to co się nazbierało i do pracy - zwłaszcza, że przed nami

 piękny, świąteczny czas i te delikatne koronki baardzo się przydają

i pięknie wyglądają

Przybywa mi pomału, ale sukcesywnie troszkę kwiatów,

cudnie zaglądają do nas prze okienko :)

 pozdrawiam, a.