...i przyszła pora na mnie ...

... by zostawić ślad mojego ukochanego domku, by w przyszłości obejrzeć ciągłe dążenia do zaspakajania poczucia estetyki ;)

Oglądam wiele pięknych blogów - pięknych wnętrz, pełnych pasji i zazdroszczę wszystkim Właścicielkom lekkości z jaką przychodzą im kolejne, nowe posty. Trudno mi uwierzyć , że nad czystą kartką można spędzić wieczność - oj można :) 

 Właściwie to znów stwierdziłam, że za tydzień może ... bo zdjęcie nie takie ... bo , bo, bo 

ale wtedy nigdy mnie tu nie będzie, nigdy nie wspomnę śniegu za oknem, który jest  wyjątkiem tej zimy w górach, zapomnę o wrzosie i dyniach, które dzielnie cieszą moje oczy i dziwią swą obecnością o tej porze,  nigdy nie popatrzę wstecz z nostalgią,

więc

start!

i pozdrawiam jakby wiosennie :)

tej zimy jeszcze

 ania