bardzo małymi kroczkami

zbyt małymi, ale tak już mam - nie potrafię się zdecydować i już :)

Jakiś czas temu (dosyć dawno) kupiłam u Kasi a konkretnie na jej anielskim targowisku

przecudnej urody klucze :)

Nie wiem dlaczego, ale mam sentyment do starych kluczy, wcale przez to  nie posiadam ich bez liku, o nie ! Do tej pory miałam tylko jeden - malutki - ten otoczony nowymi pięknościami.

Tylko dlatego, że jest w takim otoczeniu wydaje się być drobiazgiem, a w rzeczywistości to sporych rozmiarów klucz od starych drzwi naszego domu.

Jest nietypowy, chudy i długi - przez co nie mogłam dorobić nowego, a bardzo potrzebowałam.

Podczas jednego z remontów (długiego remontu) musieliśmy korzystać właśnie z tych drzwi by wejść do domu - domowników kilku a klucz jeden! - trudno było, oj trudno :))

Drzwi już dawno nie ma, jednak kluczyk pozostał jako ozdoba i sentymentalna pamiątka...:))

Zresztą sentymentalnych pamiątek, które nie mają żadnej, ale to żadnej wartości posiadam wiele :)

I jestem pewna, że każda z nas "miłuje" drobiazg, który cieszy oczy i duszę, tylko dlatego, że jest.

Ja oprócz kluczyka uczuciem darzę :)) ten kamyczek

 dokładnie pamiętam radość na jego widok, kiedy to plewiąc grządkę wpadł mi w ręce :))

hmmm. post miał być zupełnie, ale to zupełnie o czym innym :)

gdzieś tam zboczył na inne tory :))

ale do kluczy i tego co tu miało być wrócę niebawem :))

pozdrawiam serdecznie

ania.