czy tylko u mnie remonty trwają wieki??

nieraz sobie zadaję to "złote" pytanie.

Nie mam szczęścia, ani pana w domu, który zająłby się wszelakimi pracami i zawsze zdana jestem na fachowców... różni się trafiają, każdy robi uwagi co do poprzednika (czytaj: jestem doskonały),

ja oczywiście daję się zwieść

i świat się kręci :) a może " sorry, taki klimat"

ponarzekałam - wystarczy.

Remont w trakcie, Madziuśki pokój prawie (robi różnicę, oj robi) gotowy, tzn.

pomalowany, okno naprawione, wstawiona część mebli, no sypia sobie w nim,

ale brak kaloryfera, brak parapetu, brak, brak wszystkiego.

Przede wszystkim zawiodła mnie Ikea kończąc znienacka (!) serię hemnes w kolorze szarobrązowym...

i tu zaczęły się schody, bo co z meblami. Madzia za żadne skarby świata nie chciała się przekonać do białych (jakże pożądanych :)), w ogóle do żadnych, bo przecudnej urody były właśnie tamte, jedyne, wymarzone

koniec końców, bo debatach, dywagacjach, oglądaniach stanęło jednak na białych :))

które będą przybywać stopniowo, bo do Ikei kawał drogi..

a na razie i tak trzeba czekać na wykończenie...

jak widać kaloryfer jest, ale w kartonie, parapet "się robi", bo ma być drewniany.

Cały problem w tym remoncie, to okno, bardzo duże, ale źle osadzone, w związku z czym w pokoju z czasem zrobiło się bardzo ziimno (w zimie ok.14 stopni przy ogromniastym, na całą ścianę kaloryferze).

Dzięki mojemu bratu zaoszczędziłam na wymianie, bo je po prostu wyjął i osadził ponownie - co podziałało, ale emocje sięgały zenitu!

Standardowe parapety o długości 2,5 m, szerokości 0,5 m  są delikatnie mówiąc, niezbyt urodziwe  - w efekcie stanęło na drewnianym, ale trzeba czekać.

 Oprócz wielkiego okna, w pokoju jest też małe okienko,
ale widoki u nas średnie, mamy mnóstwo sąsiadów z każdej strony :)

Pokój jest spory, ma ponad 15 m. powierzchni i 3 m. wysokości,

ale wąski i trudny do ustawienia.

Na razie próbujemy skrócić pokój ustawianiem mebli, wstępnie Madziuśce się bardzo podoba,

ale dopiero kiedy będą właściwe meble, to się okaże. Na ciemnej ścianie biały się pięknie odcina, już nie mogę się doczekać, kiedy staną nowe. Szafa zdecydowanie musi być większa, bo ta ginie przy wysokiej ścianie, nie mówiąc już, że raczej niewiele mieści.

Ukochany Misio ciągle zostaje :)

No i brakuje ozdobników wszelakiego rodzaju, które ocieplają pokój, na to musimy poczekać.
Wymiana mebli to konieczność, bowiem przede wszystkim brakuje miejsca, obie gromadzimy same niezbędne rzeczy, więc wygląda to mniej więcej tak :))

no ale jak nie gromadzić..
:))

Mimo wszystko, jako optymistka z natury, przyzwyczajenia i wieku:))

pozdrawiam Was serdecznie

i prawie (!)  się nie przejmuję, że tyle jeszcze przed nami, a ... łazienka nie tknięta :))

a.